الگوریتم مرغ مگس‌خوار

مرغ مگس خوار

فرض کنید یکی از دوستانتان سوالی در مورد بهترین رستورآن‌های تهران از شما می‌پرسد. با اینکه تا به حال به چندین رستوران خوب رفته‌اید اما اطلاعات کافی در این مورد ندارید. اولین کاری که می‌کنید چیست؟  این که دیگر جای سوال ندارد! عبارت مورد نظر خود را در گوگل تایپ کرده و با کلیک بر روی دکمه جستجو، لیست بهترین رستورآن‌ها به همراه عکس، آدرس و نظرات مشتریان را در اختیار شما قرار می‌گیرد. با خود فکر می‌کنید که گوگل چقدر خوب منظور من را می‌فهمد!

فکر می‌کنم حداقل یک بار در زندگی‌تان برای شما هم این اتفاق افتاده باشد که عبارتی را در گوگل جستجو کردید و بعد از مشاهدۀ صفحه نتایج با چهره‌ای پوکر فیس (Poker face) آن را بسته‌اید.

مثلاً در گوگل جستجو می‌کردیم آموزش شنا و می‌رسیدیم به صفحات اسپمی که در ردیف اول نتایج گوگل جا خوش کرده بودند. همان صفحاتی که هیچ محتوای به درد بخوری نداشتند و کافی بود دستمان به جایی بخورد تا هزار تا پنجرۀ تبلیغاتی نفرت‌انگیز باز شود. یادتان آمد؟ حالا شاید بپرسید چه اتفاقی افتاده بود که گوگل این صفحات را در نتایج اولیه خود نمایش می‌داد؟ قضیه از این قرار بود که این سایت‌ها با ساختن لینک‌های اسپم و ریختن کلمات کلیدی به صورت فله‌ای در سایتشان، گوگل را فریب می‌دادند و به جایگاه‌های بالا نفوذ می‌کردند.

اما... گوگل هم بیکار ننشست. گوگل با ارائه آپدیت‌ها و الگوریتم‌های جدیدش این سایت‌ها را جریمه و به مرور زمان از صحنۀ اینترنت محو کرد. پاندای گوگل اولین الگوریتمی بود که به بررسی محتوای صفحات پرداخت و کیفیت آن‌ها را سنجید. همین الان هم اگر سایتی از مطالب کپی استفاده کند خیلی زود مورد خشم پاندا قرار می‌گیرد و جریمه می‌شود. بعد از پاندا، الگوریتم دیگری به نام پنگوئن متولد شد و وظیفۀ آن مبارزه با سایت‌هایی است که از بک‌ لینک‌ سازی اسپم استفاده می‌کنند.